Onze club is opgericht in 1961. Inmiddels 60 jaar geleden. Van Pipowagen naar een prachtig clubhuis met kunstgrasvelden. Wie heeft de club gemaakt tot wat het vandaag is? En wat zijn de hoogtepunten in al deze tijden? In deze rubriek vertellen oud leden ons alles en lees je hoe het met onze oud leden gaat. Geniet van dit mooie verhaal:

Mijn naam is Jack Werners.

Mij is gevraagd wat herinneringen op te schrijven over mijn hockey-carrière. Wat een geluksvogel ben ik, dat ik al 60 jaar nog steeds plezier
in deze sport heb. 14 jaar geleden stopte helaas mijn hockeyteam in Rooi, Veteranen
L. De L staat voor 50.

Via Liempde, Helmond, Den Bosch ben ik nog steeds actief bij
Hc Helmond. Hoe lang nog? De hockeybond heeft aan het begin van dit hockeyseizoen de L-competitie
afgeschaft en nu speel ik met mijn team in een 45+-competitie. Ik merk wel dat
het leeftijdsverschil; erg groot wordt. Volgend jaar word ik 80.

Maar mijn mooiste herinneringen liggen toch wel in Rooi, bij
MHC.

Wat we niet allemaal meegemaakt hebben om van onze
vereniging een echte hockeyvereniging te maken. In de beginjaren mochten we alleen hockeyen tegen een team
van internaten hier in de buurt. Geen hockeyveld, trainen op een bijveld van
o.a. Rhode. Pas na een paar jaar mochten we van de bond onder de naam van
Hopbel meedoen met de competitie. Dat we goed geoefend hadden bleek wel uit het
doelsaldo 126 voor 12 tegen.

Toch was het wel behelpen in die begin jaren.

Geen paviljoen, geen kleedruimte, De materialen werden opgeslagen
in een afgekeurde bouwwagen, een Pipowagen. We speelden toen tegenover de ingang van camping de Kienehoef en met goed vinden
-van de eigenaren mochten we van hun wasruimte gebruik maken .Dagelijks reed ik
met mijn motor langs het veld om te kijken of de mollen niet weer gebruik
hadden genaakt van het veld. Een keer moesten we zelfs van een bondsscheidsrechter
thuis een grasmachine gaan halen, omdat anders de wedstrijd werd afgekeurd. In
de beginjaren van het hockey waren lange haren taboe. Een broer van mij speelde
met een muts op. En na de wedstrijd dwarrelden zijn blonde haren naar beneden.
Lange haren, zelfs bij ons toenmalige club-café , Jan Bosch, werden we uit de
zaak gezet vanwege die haren.

Mooie herinneringen heb ik ook aan de toernooien:

Het Paastoernooi waarbij ook voor de meegekomen jeugd een
pracht programma werd aangeboden Een
paar teamleden kochten voor dit toernooi een grote oranje tent. Het was een
groot feest voor jong en oud. Soms leek het wel een camping met de meegebrachte
tenten.

Het Pinkstertoernooi werd een waar internationaal
hockeyfestijn.

Terugdenkend heb ik 2 periodes de voorzittershamer
gehanteerd. Vele jaren ben ik bestuurslid geweest.

Als ik naar de hockeyvelden loop via het Riek van Bakellaantje,
het paviljoen en de kunstgrasvelden zie, dan denk ik: Wat hebben samen iets
moois opgezet.

Wie zullen we volgende keer aan het woord laten?

volgende keer: Elly vd Eshof