Hoe is het met... Joyce van der Velden & Karel Klarenbeek
- Categorie:
- Datum: 13-06-2022
Onze club is opgericht in 1961, inmiddels 60 jaar geleden. Van Pipowagen naar een prachtig clubhuis met kunstgrasvelden. Wie heeft de club gemaakt tot wat het vandaag is? En wat zijn de hoogtepunten in al deze tijden? In deze rubriek vertellen oud leden ons alles en lees je hoe het met onze oud leden gaat. Geniet van dit mooie verhaal:
Die Pipowagen?
Toen wij lid waren van de Rooise hockeyclub was er nog geen clubhuis. Joyce zat, zo jong als ze was, een tijdje in het bestuur. Bij haar ouders thuis stond deze pipowagen. Eind jaren ‘60 was die min of meer overbodig geworden. Daarom bood ze hem aan, waarschijnlijk zonder vooraf thuis overlegd te hebben. Kennelijk vonden haar ouders en het bestuur het wel een goed idee. Zo kwam de wagen met hulp van enkele leden van de club aan de rand van het hockeyveld terecht, zodat daar wat spullen konden worden opgeslagen en thee gezet kon worden voor in
de rust. Grappig dat deze pipowagen een begrip gebleven is. Zo blijven we altijd een beetje verbonden met de hockeyclub!
de rust. Grappig dat deze pipowagen een begrip gebleven is. Zo blijven we altijd een beetje verbonden met de hockeyclub!
We hebben elkaar gevonden bij De Plu in de kelder onder het Martinushuis, maar hadden elkaar ook al in de verte gezien op het hockeyveld. Inmiddels zijn we ruim 50 jaar getrouwd, wel al heel lang weg uit Rooi. In Oss hebben we ook nog een paar jaar gehockeyd toen we daar woonden, totdat Karel in 1977 bij een strafcorner een stick in zijn gezicht kreeg. Dat was het einde van onze hockeyloopbaan vonden we.
We zijn uiteraard te vinden via diverse social media. Voor een live ontmoeting moet je de bergen in: Sinds we beiden gepensioneerd zijn, wonen we officieel in een Zwitsers dorp in een klein appartementje. Beweging genoeg! Ons huis in Ven-Zelderheide hebben we aangehouden, want we hebben graag contact met onze kinderen en kleinkinderen. Sport is altijd belangrijk gebleven in ons leven, zij het nu vooral passief via een scherm.
Zoals velen hebben we ups en downs meegemaakt, ook op het gebied van gezondheid. In de afgelopen 10 jaar hebben we beiden te horen gekregen dat we kanker hadden, wel een heel verschillende soort. We zijn geluksvogels, na een operatie was het weg. De artsen
kunnen steeds meer en ze willen niets liever dan jou beter maken. Het blijft voor ons heel bijzonder.
kunnen steeds meer en ze willen niets liever dan jou beter maken. Het blijft voor ons heel bijzonder.
Als we terugkijken op de jaren bij de hockeyclub merken we dat we in die 10 tot 15 jaar tussen het hockeyen door veel belangrijke keuzes hebben gemaakt. Karel ging alsnog studeren, we trouwden, vonden steeds opnieuw werk en moesten daarvoor verhuizen,
kregen 2 kinderen…
kregen 2 kinderen…
En zoals alle oude mensen zeggen: het is waar, het leven vliegt voorbij.
Geniet als het even mogelijk is van elke dag, van elke wedstrijd, ook als je verliest, als het regent en in de hitte. De hockey-spelregels zijn in de loop van de jaren behoorlijk veranderd, maar een ding is zeker: Gewoon overneit inbutsen.